วันเสาร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
ទំនួញព្រហ្ម
ព្រះព្រហ្មឈរយំនឹកស្រណោះ ព្រហ្មយំព្រោះអស់ក្តីសង្ឃឹម
ទឹកភ្នែកជ្រែកភ័ក្រ្តធ្លាប់ញញឹម ទុក្ខឥតអ្វីផ្ទឹមពេលនេះម្តង ។
ព្រហ្មវិហារធម៌ទាំងបួន គិតថាមាំមួនអាចចម្លង
កូនស្ងួនឲ្យផុតក្តីមួរហ្មង ដល់ត្រើយសុខផងលុះមរណា។
ឥឡូវមិនបានដូចការគិត ព្រហ្មឈរអាណិតបុត្រសង្សារ
ឃើញកូនធ្លាក់ខ្លួនគួរអនិច្ចា បង្កបញ្ហាក្នុងជីវិត ។
ឈ្លក់ល្បែងប៉ោបៀគ្នាគូកន វង់ល្បែងបាបនងប់ងងឹត
ងងល់វិលវល់ក្នុងគំនិត ប្រព្រឹត្តទុច្ចរិតឥតពិចារ ។
កូនក្លាយជាមនុស្សបាតសង្គម ទ្រូងម្តាយក្តៅងំក្រំខ្លោចផ្សារ
ដូចភ្នំសង្កត់លើឳរា ខ្មាសញាតិកាក្នុងភូមិស្រុក ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយក្តី ម្តាយក្នុងលោកីយឥតរើសមុខ
ប្រាថ្នាឲ្យកូនបានក្តីសុខ រួចផុតចាកទុក្ខគ្រប់វេលា ។
ទោះម្តាយលំបាកក្រៃយ៉ាងណា សូមកូនសង្សាររួចចាកពៀរ
រួចពីគំនិតគិតពាលា ជាមនុស្សល្អក្នុងសង្គម ។
ទឹកភ្នែកជន់ជោរហូរជោគភ័ក្ត្រ សូមជួយពញ្ញាក់ចិត្តកូនខ្ញុំ
ឲ្យកែខ្លួនយ៉ាងសក្តិសម ជួបក្តីសុខខុមតរៀងទៅ ៕
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น